17 Şubat 2007

PFFF

Bugün sürekli kusmak isetdim ama bir türlü beceremedim.. içimde bir sıkıntım, baş ağrm ve mide bulantım var..(bkz:3’ü bir arada) Can sıkıntısından salonla odam, odamla mutfak, odamla oturma odası arasında gezindim biraz.... [bkz: volta atmak]

Yaşadığımız hayat, ya da gelecekte bizi bekleyen hayat bizim seçimimizdir diye düşünürüm. Ama neden birinin dengesiz davranışlarının benim kendi dengemi bozmasına izin verdiğimi bilmiyorum. Elimde olsa izin vermezdim bekli de. Ne bu yaptığıma bir anlam verebiliyorum, ne bana yapılana, ne de bunu yapanı aklımdan atamayışıma..

Neden mantıklı düşündüğümde kendimin bile saçma bulduğum bir şeyin akıntısına kapılıp gidiyorum ki. Bu kadar mı önemli bir başkasının(evet özel olduğunu düşünsem de kendim değil, bir başkası sonuçta) hakkımda ne düşündüğü. Ne yaptığımı, neler hissettiğimi bilmiyorum. Bekli de hislerimin hangi kategoriye girdiğini bilsem bir şeyler yapabilirim ama bundan emin olamıyorum.

Çok uğraşıp istediğim anlamı çıkaramadığım davranışları, konuşmaları, asilliği olmasaydı belki de; her şeyden emin olup ona sevdiğimi söyleyebilirdim. "Sevebileceğin insan, fısıltılarını, içinden yaptığın konuşmaları bile sanki çığlık atıyormuşsun gibi net duyabilendir." evet böyle düşünüyorum

Bana farkettirmese bile bir şekilde beni duyduğuna inandığım için belki de, hiç dinlemediği halde onunla konuşmaya çalışmıştım.
Ne bileyim...

Bu sıralar hiç iyi değilim günlük, ama bu senin de kötü olmadığın anlamına gelmiyor..

Aslına bakarsan hiç kimse iyi değil. Ya da peşinden koşulası değil. Belki o birine de hayranlık falan beslememişimdir hiç. Ama yine de benimle ilgilenmesini istemişimdir o birinin...

Bir şeyi çok istemene rağmen hayatından çıkaramamak ne anlama geliyor ki?
Sevgi değil, aşk değil, bilmem ne değil.. ne peki? Takıntı sanırım...
[bkz: kedidir kedi]

Hiç yorum yok: